Biblija krije veliku prazninu u svojoj hronologiji Isusovog života: nakon što je kao dvanaestogodišnjak posetio Jerusalimski hram, sledeći put ga srećemo tek kao tridesetogodišnjaka, spremnog za svoju proročku misiju.
O tih 18 godina Sveto pismo navodi samo da je „Isus napredovao u mudrosti, u godinama i u milosti kod Boga i ljudi“ (Luka 2,52). Ali taj period je vekovima bio predmet spekulacija, a različiti izvori pominju teorije o njegovom boravku u Britaniji, Indiji, Egiptu, pa čak i Japanu.
Život u Nazaretu kao skromni stolar
Većina teologa veruje da Isus zapravo nije napustio Nazaret i da je svoj život proveo kao običan radnik, učeći očev zanat kao stolar. Prema knjizi The Travels of Jesus od Adison Crabtree iz 1884. godine, sinovi su obično nasledili porodični posao tih dana. Kada je njegov otac Josif preminuo, Isusje verovatno preuzeo odgovornost za porodicu i nastavio da radi kao stolar. Jevanđelja potvrđuju ovu pretpostavku kroz pitanje koje su ljudi postavljali u sinagogi: „Nije li ovo drvodelja, sin Marije“ (Marko 6, 3).
Međutim, američki teolog Brus Čilton sumnja u ovu teoriju u svojoj knjizi Isus kao rabin: intimna biografija. Uveren je da Isus sa svojim avanturističkim i duhovnim duhom nije mogao da postane strastveni propovednik koji živi na mirnom mestu koje ga nije prihvatalo. On smatra da je ostao u Jerusalimu, gde je upoznao Jovana Krstitelja i prihvatio njegovu filozofiju.
Misterija svitaka sa Mrtvog mora
Neki istraživači, poput američkog sveštenika i teologa Čarlsa Potera, povezuju Isusa sa Esenima, jevrejskom sektom poznatom po asketizmu, celibatu i nenasilju. Svici sa Mrtvog mora, otkriveni 1947. u pećinama Kumran, dali su povoda za ove teorije. Iako ovi drevni tekstovi ne pominju direktno Isusa, sličnost između esenskih učenja i ranog hrišćanstva dovela je do spekulacija da su Isus i Jovan Krstitelj preneli esenske ideje u hrišćansku filozofiju.
Legenda o Isusovoj poseti Britaniji
Srednjovekovne legende tvrde da je mladi Isus posetio Britaniju, posebno mesta kao što su Kornvol, Stounhendž i Glastonberi. Inspirisan ovom idejom, pesnik Vilijam Blejk napisao je čuvenu pesmu Jerusalim, aludirajući na mogućnost da je Isus „hodao zelenim brdima Engleske”. U svojoj knjizi Izvanredni dokazi da je Isus posetio Britanska ostrva, velški arheolog Denis Prajs citira novčiće iz 1. veka sa imenom „Eisu“ za koje veruje da pripadaju Isusu, ali nisu pronađeni stvarni dokazi o njegovoj poseti Britaniji.
Indijska priča o „Svetom Isi“
Ruski novinar Nikolaj Notovič je 1894. godine objavio knjigu „Nepoznati život Isusa Hrista“ u kojoj je tvrdio da je otkrio drevni rukopis u budističkom manastiru Hemis u Kašmiru. Rukopis, navodno iz 3. veka, govori o „Svetom Isi“, najboljem od sinova ljudskih, za koga se veruje da je Isus. Notovič tvrdi da je Isus kao mladić putovao u Indiju sa trgovačkim karavanom i proučavao budističke i džainističke spise. Ali nemački istoričar Maks Miler reagovao je skeptično nakon što je istražio priču, rekavši da manastir nema evidenciju koja odgovara Notovičevom opisu.
Japanska teorija
Jedna od najneobičnijih teorija dolazi iz Japana, gde neki istoričari veruju da je Isus putovao u Japan preko Sibira i posetio budističke učitelje. Po povratku na Bliski istok, prema legendi, izbegao je raspeće, a u 106. godini umro je u japanskom selu Šingo, gde je navodno imao porodicu. Ova priča se prvi put pojavila 1935. godine, ali istorijski dokazi nisu sačuvani.
Sve ove teorije – od Nazareta do Britanije, Indije i Japana – ostaju u domenu spekulacija i nisu potkrijepljene čvrstim dokazima. U nedostatku opipljivih dokaza, najprihvatljivija je pretpostavka crkve, koja veruje da je Isus proveo tih 18 godina u Galileji radeći kao stolar i pripremajući se za svoju buduću proročku misiju.
(Klik.hr)
