Čak i da niste ljubitelj pozorišta, sigurno znate da su u skoro svim pozorištima sedišta crvene boje.
Možda niste ranije obraćali pažnju na taj detalj, ali za to postoji i razlog koji se krije u istoriji pozorišne umetnosti.
Naime, pravilo crvenih sedišta i zavesa potiče od italijanske opera. A kako je ona postajala popularnija i nastavila da se širi na ostatak Evrope, sve operske kuće bile su dizajnirane po modelu italijanskih: u crvenoj i zlatnoj šemi boja.
Crvena je prva boja koju ljudsko oko gubi iz vida u mračnim i slabo osvetljenim uslovima. Kasnije, kad su pozorišta i bioskopi zamenili operu kao glavni deo masovne zanimacije, ovaj trend je ostao – iz još jednog razloga i to naučnog. U fizici, crvena ima najdužu talasnu dužinu (spada u opseg od 625-740 nanometara u spektru) i odlično se prilagođava nedostatku svetlosti. Dok bi se zelena ili plava slabije zakamuflirale…Zanimljivo, ali crvena boja čini da stvari izgledaju bliže nego što zaista jesu, jer privlači naš fokus.
Inače, za razliku od ostalih boja, crvena izaziva najjače emocije: radost, motivaciju, strast, ljubav, opasnost, a u nekim tradicijama simbolizuje i revoluciju. Crvena je jedna od prvih boja korišćenih u praistorijskim umetničkim delima.
